معنی خوش سلوکی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

خوش رفتار، ویژگی آنکه با مردم به خوش خویی و مهربانی رفتار می کند، ویژگی انسان یا حیوانی که که خوب راه می رود، خوش گام

(خوَشْ / خُشْ سُ)

سازگار. خوش رفتار. بااخلاق. آنکه در زندگی و معاشرت بامهر است

(خوَشْ / خُشْ مَ لَ)

خوب روشی. خوش روشی. خوب رفتاری. خوب کرداری

خوش رفتار، مردم دار
متضاد: بدسلوک، بساز، سازگار، خوش روش
متضاد: ناسازگار